Tıpkı daha öncekiler gibi...
Nasıl da kayboluverdiler birden?
Emel abla, Şaziye hanım teyze, Kemal bey amca, Ayhan hanım teyze, Hemşire hanım teyze, Melahat abla, Hulusi bey amca, Fikret hanım teyze, Rahime hanım teyze, Cahit abi, Koray abi, Sütçü Hatice hanım teyze, Talat bey amca, Habiş teyze, Muzaffer hoca, Kadir hoca, Hamdi bey amca, nerelerdesiniz siz?
Ya babamın Cevdet'i, Kaptan'ı, Mitat'ı sizler nereye kayboldunuz?
Daha onlarca isim, Şükrü Bayoğlu'ndan Osman Usta'ya, Dürdane hanımdan Olcay hanıma, Tevfik Usta'dan Havaş teyzeye....
Hepsi sadece anılarda ve eski soluk fotoğraflarda kaldılar.
Tıpkı Filyos gibi...
Artık ne o sahil var, ne o bahçeler.
Yakında Sabriye hanım teyzemin dolma sardığı, bir zamanlar incir ağaçlarıyla gölgeli balkon da yıkılacak.
Dümdüz edecekler bütün evleri. Tarla gibi yapacaklar. Binbir anıyla dolu odalar, duvarlar yerle bir olacak. Bizden, yaşananlardan tek bir iz bile kalmayacak.
Herşey bitti diyor içimdeki bir ses.
Artık senin Filyos'un yok: O Filyos anılarda kaldı.
Tarihin o zaman diliminde orada olmak, orada yaşamak bir şanstı. Ve sen bu şansı yakaladın.
Ne mutlu sana ki, o sahilde, o bahçelerde, o güzel insanlar arasında geçti hayatının en mutlu yılları.
Şimdi o hatıralara hoyratça, saygısızca saldırıyor para hırsıyla gözleri dönmüş birileri.
O eski hayatların yaşandığı son kalıntılar da yok ediliyor.
Bir tarih parçalanıyor.
Benimse içim acıyor.
Güle güle Sabriye hanım teyze.
Ben sizin her resminize baktığım da Filyos'u hatırlayacağım.
O altın gibi parlayan kumsalı, o yemyeşil bahçeleri, o hanımeli ve gül kokan sokakları hiç unutmayacağım.
Çok güzel günlerdi.
O günleri yaşamayan bir insanın aklının alamayacağı kadar güzel günlerdi.
Bitmemeliydi...
Ama bitti...
7 yorum